eindejaarsnotities

donderdag 31 december 2015

Vol goede moed naar het skigebied (sneeuw lag er niet).

Terwijl wij prakkeseren, zwaaien zij met geweren.

Hoe groot de problemen ook waren, het was de populist die het antwoord wist.

'Kinderen, wie vandaag goed z'n best doet, krijgt een mooie stempel op z'n arm'.

Alleen al na deze kop verstrakken de gezichten ...

Zo 'social' bleken die media toen niet te zijn ...

Hij reed op de snelweg, hoorde de uitkomsten van de klimaattop, kuchte en reed opgelucht verder.

Aan mijn constatering over de individualistische samenleving, had hij geen enkele boodschap.

Ik wilde zeggen dat we in een competitieve samenleving leven, maar hij was me net voor.

Ik zette in op 'een materialistische samenleving', maar hij bood meer ...

Ik bestelde 's nachts direct een nieuw matras.

Ik stelde hem mijn vraag. 'Graag even via het reactieformulier', gaf hij terug.

We zitten met z'n allen 'in de cloud'.

Dat was in de tijd van 'mens-erger-je-niet' minder voor de hand liggend.

Hoe oud kan je zijn, als je nog op een echte typemachine leerde typen?

Het goede antwoord: 42 jaar

'Ik hou gewoon van buitenlucht', legitimeerde hij de aankoop van z'n nieuwe cabrio.

Bonussen: echt iets om mordicus tegen te zijn. Totdat je zelf in aanmerking komt ...

Gouden formule: oude zooi tegen nieuwe prijzen.

Alleen het woord al ...

We moesten er hard voor werken, maar het jaar bracht ons een rijke oogst.